Kanioning nie jest sportem nowym, choć jego nazwa jest stosunkowo młoda. Początkiem tej dyscypliny było przejście w 1888 r. jaskini bîme de Bramabiau (Francja) przez Edgouarda Alfreda Martela. E.A. Martel, uważany jest za ojca speleologii. Zbadał on także kilka innych sławnych kanionów: Gorges de Verdon, de Daluis oraz Kakaoueta.
Na przełomie lat 60 i 70-tych XX wieku kanioning był jeszcze sportem dla nielicznych, w zasadzie tylko dla badaczy. Od tamtej pory pojawiało się coraz więcej opracowań, dzięki którym udało się rozpowszechnić ten sport. W 1988 roku powstała Komisja do Spraw Canyoningu (Commision Canyon).
Przy uprawianiu tego sportu wymagana jest umiejętność pływania oraz dość dobra ogólna forma fizyczna. Trasy komercyjne przygotowywane są jednak w taki sposób by dostępne były także tzw. trasy trekkingowe, gdzie kontaktu z wodą jest niewiele, co pozwala brać udział, także osobom nie posiadającym żadnych umiejętności pływackich.
Zupełnie inaczej wygląda kanioning w wykonaniu profesjonalistów zapuszczających się w trudno dostępne miejsca oraz wybierających ekstremalne trasy. Tam bardzo ważne okazuje się opanowanie lęku wysokości i odporność psychiczna, ponieważ niektóre z napotykanych przeszkód mają kilkadziesiąt metrów. Są to najczęściej wodospady, które pokonuje się z zastosowaniem specjalistycznego sprzętu (uprząż, liny). Na typowych trasach kanioningu można spotkać tobogany – naturalne rynny, z których da się zjechać. Innym razem jakiś odcinek trasy trzeba pokonać pod wodą lub przejść pieszo. Do uprawiania kanioningu wykorzystuje się standardowo: strój neoprenowy, buty, rękawiczki, kask, uprząż wspinaczkowa, liny i haki.
Kombinezon neoprenowy – podobnie jak w przypadku nurków – pozwala chronić ciało przed niskimi temperaturami wody jakie mają miejsce w górskich rzekach. Buty ponadto chronią przed okaleczeniem nóg oraz służą jako zabezpieczenie antypoślizgowe.
Kanioning do Indonezji zawitał kilka lat temu i dzisiaj jest to siedziba międzynarodowej organizacji kanioningu ICOpro. Tym bardziej cieszymy się bardzo, że możemy już teraz zaproponować piękne trasy, sprawdzonych instruktorów oraz profesjonalną obsługę. Każdy, kto choćby w podstawowym stopniu utrzymuje swoje ciało w dobrej formie, znajdzie tu coś dla siebie. Programy przygotowane są dla osób w wieku 16 – 65 lat. Dzieci, które rodzice chcieliby zabrać ze sobą powinny mieć minimum 8 lat.
Na kanioning zapraszamy szczególnie na Bali. Organizujemy wyjazdy z Polski, a ich długość jest ustalana indywidualnie z każdym zainteresowanym.
KANIONING W POLSCE
Kanioning w Polsce uprawiany jest przez wąskie grono osób ale zainteresowanie nim rośnie więc wkrótce się to zmieni. Dużym krokiem w tym kierunku będzie otworzenie w Polsce pierwszej profesjonalnej szkoły kanioningu federacji ICOpro. Tymczasem zapraszamy chętnych z Polski na Bali, gdzie można nie tylko go uprawiać, ale również zdobyć licencję. Jest też w Europie spora ilość centrów kanioningu , w których można zdobyć uprawnienia.
My już dzisiaj zapraszamy na niepowtarzalny trip w egzotycznej scenerii. Zarezerwuj od razu dla siebie kanioning na Bali.