Wyspa wciąż zachowuje dziewiczy wręcz charakter, głównie dzięki ubogiemu zapleczu turystycznemu, cywilizacja dociera tutaj zdecydowanie wolniej bo turyści odwiedzają wyspę rzadziej.
Porośnięta jest głównie lasami tropikalnymi, w tym często występującym drzewem sandałowym, znaczną część powierzchni zajmują również sawanny. Nie ma tutaj bogactw naturalnych, dlatego wyspa nigdy nie odgrywała i również obecnie nie odgrywa istotnej roli w Indonezji.
Sumba politycznie i klimatycznie dzieli się na dwie wyraźne połowy – zachodnią i wschodnią. Jedna jest soczyście zielona, a druga rzadko porośnięta, sucha i skalista. Politycznie zaś, jedna jest bardziej zamożna, druga – biedniejsza i niegościnna.